พัน ร. ร.ร. จปร. สถานที่แห่งความทรงจำเเระเเสนประทับใจ

 การเข้าค่ายครั้งนี้นับเป็นครั้งที่ 5 ของชีวิตและก้อเป็นค่ายที่ 5 ซึ้งตัวช๊านเองประทับจัยทุกค่ายเพราะแต่ละค่ายก้อแยกต่างกานปัย แต่ ค่ายนี้เป็นค่ายที่ประทับใจที่สุด ซึ่งค่ายนที่ช๊านปัยนี้คือ ค่ายโรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้าฯ (พัน ร. ร.ร. จปร.) สำหรับการเข้าค่าย 3 วัน 2 คืน ตั้งแต่วันที่ 13-15 มกราคม 2553 ช๊านเองตอนปัยบอกตรงๆว่าม่ายอยากปัยเรยแต่พอปัยแร้วล่ะก้อร้องไห้งอแงจาเปงจาตายแบบว่าม่ายอยากกลับง่า ข๊สำหรับความประทับจัยที่มีต่อค่ายแห่งนี้ ประทับจัยมาก ตั้งแต่เข้ามาในค่ายแห่งนี้จนกระทั้งก้าวเท้าลงจากรถรวมไปถึงกิจกรรมต่างๆที่ทางคณะครูฝึกจัดไว้ให้ ค่ายมีวิวที่สวยงามมากข๊ มีกิจกรรมที่สอนอารัยเรานัยหลายๆเรื่อง ทามหั้ยเรารู้อารัยบางอย่าง คือ สอนหั้ยรู้จักคำว่า อดทน ระเบียบวินัย สามัคคี และ ช่วยเหลือร่วมมือร่วมจัยกานนัยหมู่คณะ ซึ่งประทับจัยนัยเพื่อนต่างโรงเรียนที่ถึงแม้พวกเราจาต่างโรงเรียนกานแต่มีหัวจัยดวงเดียวกาน ทุกคนหั้ยความร่วมมือและช่วยเหลือกานดีมากเรยข๊ ไม่ว่าจา พิชิตเขาชะโงก ทดสอบจิตใจเวลากลางคืน ทดสอบจิตใจเวลากลางวัน วอล์กแรลลี่ รอบกองไฟ กีฬาชาวค่าย สิ่งที่ช๊านเองได้รับจากค่ายฝึกแห่งนี้คือ ระเบียบวินัย การอยู่ร่วมกับผู้อื่น การตรงต่อเวลา การเป็นผู้นำ (แหม!แหงล่ะย่ะ ช๊านเปงหัวหน้ากอง 5 นิ อิอิ) อดทน ความยากลำบาก มานะพยายาม และที่สำคัญ ความสามัคคี ซึ่งมานก้อทามหั้ยช๊านม เพิ้ลใหม่เพิ่มด้วยและที่ช๊านประทับจัยแระซึ้งจัย(แคร์สุดสุด)คือ พี่เลี้ยงกองช๊านนนนนน (ตอนแรกก้อเรียกเพ่แกว่าครูอ่านะ บังเอิญเพ่แกมะชอบบอกว่าดูแกหั้ยเรียกเพ่ง่า) คือ พี่กอล์ฟ ณัฐพล นุชรุ่งเรือง (ถ้าจามม่ายผิดอ่านะ) สนิทมากมากเถิงมากที่สุดม่ายอยากกลับเพราะคุ้นเคย ชิน เนี่ยแหละง่าที่เวลาปัยไหน ทามกิจกรรมอารัยจาต้องมีพี่กอล์ฟสุดหล่อปัยกะพวกเราทุกที่ พี่เค้าเปงคนขอนแก่น เปนทหารเกณฑ์ ปลดประจำการวันที่ 1 พฤษภาคม 2553 นี้แหละจร้า เพ่แกยุ 22 แว้วววววว มีน้องสาวอีกคนนึง เรียน ปวช. 3 มีลูกเพ่ลูกน้องอีก 5 คน หล่อๆทั้งน๊าน เพ่แกบอก แระก้อ พี่วุฒ กะ พี่ตั้ม แระ พี่ตาหวาน ก้อ ดี แต่เปงพี่เลี้ยงกองอื่นไง แต่ขี้เล่นดี น่ารักดีอ่า ชอบ ข๊ก้อดีจัยที่มีโอกาสมาที่ค่ายฝึกแห่งนี้ ก้ออยากขอขอบพระคุณ คุณพ่อ คุณแม่ คณะท่านอาจารย์ทุกท่าน โดยเฉพาะม๊ะหมี๊ (ครูโอ๋) ที่คอยดูแลคอยลูกสาวคนนี้ และที่สำคัญขอขอบพระคุณคณะครูฝึกทุกท่านกับสิ่งที่มอบหั้ยเราม่ายว่าจาเปงประสบการณ์ดีๆ ความอดทน ความสามัคคี ความมานะพยายาม แระที่ขาดเสียม่ายด้าย ผู้ที่คอยอยู่เคียงข้างพวกเรา คอยดูแล ช่วยเหลือพวกเรามาโดยตลอด จาเปงคุยปัยเสียม่ายด้ายนั่นก้อคือ คณะพี่เลี้ยงทุกท่าน ขอกราบขอบพระคุณมา ณ โอกาสนี้ด้วยใจจิง แระเพิ้ลๆน้องๆทุกคนม่ายว่าจาโรงเรียนเด่วกานหรือต่างโรงเรียน โดยเฉพาะ หมู(พี่หงอก ของน้องๆ) พัน น้องแพร น้องพิม ออย ชมพู เหม๋ย ปิ๊ง นนท์ อาร์ม เอ เจมส์ ภัทร เล็ก เบิ้ม ต้น เพิ้ลที่อยู่เคียงข้างกานอย่างแท้จิง ขอบจัยนะคุนเพิ้ลที่ร๊ากกกกกกกก ข๊ เถิงคณะครูฝึกแระเพ่เลี้ยงทุกคน โดยเฉพาะเพ่กอล์ฟ หนุงหนิง ในนามตัวแทนของเพิ้ลๆทั้งสามดรงเรียนที่ปัยเข้าค่ายลูกเสื้อ-เนตรนารี ที่ค่าย พัน ร. ร.ร. จปร. ขอสัญญาว่าพวกเราจานำประสบการณ์ดีๆแระสิ่งที่ดีๆที่ได้รับจากคณะครูฝึก,พี่เลี้ยงแระค่ายแห่งนี้ปัยใช้ในชีวิตประจำวันหั้ยได้มากที่สุด




ขอบคุณข๊


หนุงหนิง หัวหน้ากอง 5


ณ. ค่ายฝึก พัน ร. ร.ร. จปร.






คิดเถิงพี่เลี้ยงแระครูฝึก แระเพิ้ลๆกอง 5 ทู๊กคนนร้า........ จุ๊ บุ จุ๊ บุ